Σε ένα άλλο σημείο ο εισαγγελέας ρωτάει την Α. Στάη: «Εσείς σαν αντιναζίστρια έχετε δικαίωμα να γράψετε ένα βιβλίο κατά των ναζιστών;»
Α. Στάη: «Έχω υποχρέωση να γράψω βιβλίο κατά των ναζιστών».
Εισαγγελέας: «Πολύ ωραία. Πολύ ωραία. Κατά την άποψή σας έχετε την υποχρέωση. Και ο Πλεύρης κατά την άποψή του έχει την υποχρέωση να γράψει αυτά που θέλει. Τώρα θέλετε εσείς ένα ναζιστικό δικαστήριο να σας δικάσει και να σας καταδικάσει; Ή μία ναζιστική πολιτεία;».
Η Πρόεδρος καταλαβαίνει ότι ο εισαγγελέας «το παρατράβηξε» και τον συγκρατεί.
Πρόεδρος: «Ε όχι μην φτάσουμε σε τέτοια πράγματα»
Ο εισαγγελέας αντιδρά σε αυτήν την υπόδειξη της προέδρου και επιμένει
Εισαγγελέας: «…έχει η κυρία το δικαίωμα να εκφράσει τις ιδέες της; Τόχει. Θέλει να δικαστεί για τις ιδέες που εξέφρασε;»
Μάρτυρας: «Δεν δικάζεται για τις ιδέες του, αλλά γιατί οι ιδέες του προτρέπουν σε βία…γράφει: «θέλουν (οι εβραίοι) εντός 24 ωρών εκτελεστικό απόσπασμα!», βεβαίως έτσι λέει. Επικαλείται και εγκωμιάζει εγκλήματα που ήδη έχουν γίνει και τα επικαλείται όχι για το παρελθόν αλλά για το σήμερα».
Εισαγγελέας: «Μήπως επικαλείται γνώμες άλλων; Ιστορικών προσώπων;»
Μάρτυρας: «Δεν επικαλείται γνώμες άλλων! (δυνατά). Είναι δική του η γνώμη ότι εξακολουθούν (οι εβραίοι) να είναι παράσιτα. Σήμερα που μιλάμε (γράφει): «είναι εγκληματίες, είναι βιαστές, είναι λωποδύτες». Σήμερα! Όχι προχθές που τους ξεπάτωσε ο Χίτλερ. Σήμερα τους θεωρεί! «Κι αφού καλά τους έκανε, τότε το ίδιο τους πρέπει και σήμερα».
Πρόεδρος: «Πιο ήπια δεν είπαμε; Μάρτυρας είστε».
Εισαγγελέας: «Κοιτάξτε κυρία μου. Να σας κάνω μια εξήγηση. Το δικαστήριο σας ανέχεται. Εγώ δεν μπορώ να σας ανεχτώ! Εάν συνεχίσετε έτσι θα διατάξω τη σύλληψή σας και τον εγκλεισμό σας στο κρατητήριο!».
Μάρτυρας: «Τιμή μου θα είναι»
Εισαγγελέας: «Θα είναι τιμή σας;»
Μάρτυρας: «(δυνατά) θα είναι τιμή μου. Θα είναι τιμή μου την ώρα που μιλάω εναντίον των ναζιστών».
Θόρυβος στην αίθουσα
Εισαγγελέας: «Παρά πολύ ωραία…»
Από εκείνη τη στιγμή και πέρα ο εισαγγελέας εγκατέλειψε τον απειλητικό και ψηλό τόνο του ως το τέλος της δίκης χωρίς όμως να αλλάξει καθόλου τη μαχητική υπερασπιστική προς τον Πλεύρη γραμμή του.

Η πρόεδρος του δικαστηρίου παίρνει στη συνέχεια το λόγο και κάνει ερωτήσεις που έχουν ένα περιεχόμενο: αν μπορεί το κάλεσμα σε βία του Πλεύρη να προκαλέσει βία σε μια χώρα σαν την Ελλάδα σήμερα. Λέει ότι το κήρυγμα του Χίτλερ είχε άλλη δυναμική σε μια άλλη χώρα, τη Γερμανία σε μια άλλη εποχή. Μάλιστα κάποια στιγμή ρωτάει τη μάρτυρα τι νόημα έχει μια αντιναζιστική οργάνωση σήμερα στην Ελλάδα.
Πρόεδρος: «Συντρέχει λόγος, στην Ελλάδα;»
Μάρτυρας: «Ασφαλώς συντρέχει. Είναι η μόνη χώρα που δεν τιμωρεί τον ρατσιστή! Και η μόνη χώρα που δεν τιμωρεί κι άλλες ….»
Πρόεδρος (τη διακόπτει): «Μην απαντάτε τίποτα άλλο. Αυτό ήθελα.»

Η πρόεδρος διαρκώς διακόπτει την μάρτυρα που προσπαθεί να απαντήσει και κάποια στιγμή τη ρωτάει:
Πρόεδρος: «Εγώ είμαι σίγουρη ότι αν το έγραφα αυτό το βιβλίο θα με φασκελώσουνε 5-10 άτομα. Ο συγκεκριμένος συγγραφέας έχει τη δυναμική να προκαλέσει αυτό το πράγμα;»
Στάη: «Πως δεν έχει; Βρίσκεται στην β έκδοση».
Πρόεδρος: «Αυτό δεν λέει τίποτα κυρία μου…έχει τη δυνατότητα ο συγκεκριμένος άνθρωπος να αλιεύσει αναγνώστες οι οποίο θα οργανωθούν και θα σφάξουν τους Εβραίους; Αυτό είναι τώρα».
Στάη: «Μπορούν να κινηθούν εναντίον των Εβραίων. Άλλωστε έχει οπαδούς».
Πρόεδρος: «Τι εννοείτε;»
Στάη: «Διοργανώθηκε συγκέντρωση υπέρ του βιβλίου σε μια αίθουσα του ξενοδοχείου Πρέζιντεντ…»
Πρόεδρος: (τη διακόπτει): «Προσέξτε λέτε κάτι άλλο τώρα.»
Στάη (συνεχίζει): «…Οι οποίοι ήταν οπαδοί του και τον χειροκροτούσαν την ώρα που έλεγε: «Εγώ δεν είπα να πεθάνουν όλοι οι Εβραίοι. Άλλο αν το σκέφτηκα» και εκείνη την ώρα ακούγεται χειροκρότημα».
Πρόεδρος: «Τι μας ενδιαφέρει τώρα αυτό;»
Στάη: «Έχει οπαδούς οι οποίοι χειροκρόταγαν και φώναζαν «κρεμάλα!». Όλοι αυτοί οι οπαδοί λοιπόν…»
Πρόεδρος (τη διακόπτει): «Δεν με ενδιαφέρει τι κάνουνε. Λέω: Ο συγκεκριμένος τι δυνατότητα έχει με το συγκεκριμένο βιβλίο;»
Στάη: «Έχει αναγνωστικό κοινό, όποιος θέλει από αυτούς που θα το πάρουν έχει τη δυνατότητα να ασπαστεί αυτές τις ιδέες οι οποίες προτρέπουν και λένε: «αξίζει στον Εβραίο και το ξύλο και το λεπίδι»...
Πρόεδρος (διακόπτει): «Ωραία. Μήπως κάτι άλλο θέλετε κύριε εισαγγελέα;»

Στην εξέταση της β΄ μάρτυρας κατηγορίας της Ρένας Κούτελου έχουμε τους εξής χαρακτηριστικούς διαλόγους:

Η Πρόεδρος ζητάει από τη μάρτυρα να της πει ποιες είναι οι πράξεις βίας ή οι διακρίσεις που μπορούν να προκαλέσουν οι παροτρύνσεις του βιβλίου. Εκείνη απαντά ότι όλη η θέση του βιβλίου ότι οι εβραίοι «υπάνθρωποι», φταίνε για όλα τα κακά του κόσμου και για όλα τα κακά της ζωής ενός απλού ανθρώπου και αυτά μαζί με τα περί της ανάγκης «απαλλαγής της Ευρώπης από τους εβραίους» που γράφει ο Πλεύρης είναι ικανά να κάνουν έναν απλό άνθρωπο να προβεί σε πράξεις βίας.
Πρόεδρος: «Όπως;»
Ρ. Κούτελου: «Να μην νοικιάσει κάποιος το σπίτι του, να μην παντρέψει την κόρη του με έναν Εβραίο, να μην εξυπηρετήσει έναν Εβραίο σε ένα μαγαζί, να μην προσλάβει έναν Εβραίο στη δουλειά του».
Πρόεδρος: «Αυτά όμως δεν προκαλούν μίσος ή βία κατά προσώπων, ούτε μίσος ούτε βία είναι το να μην παντρέψει κανείς την κόρη του».
Εκείνη τη στιγμή ένας από τους αποβληθέντες συνηγόρους πολιτικής αγωγής λέει από κάτω: «Είναι διακρίσεις». Ο εισαγγελέας διαμαρτύρεται γι αυτήν την παρέμβαση. Η διαδικασία συνεχίζεται
Πρόεδρος: «Λοιπόν είναι διάκριση να μη θέλει να πάρει την κόρη του ή να μην του νοικιάζει το σπίτι;»
Μάρτυρας: «Βέβαια. Είναι βασική διάκριση…»
Πρόεδρος: «Είναι διάκριση…»
Μάρτυρας: «Το να μην επιτρέπεις σε έναν άνθρωπο να μπει στο μαγαζί σου βέβαια. Αυτοί είναι οι όροι της διάκρισης…Και για τη βία. Να σας πω και για τη βία. Το να «απαλλάξεις» τη ζωή σου από τον Εβραίο μπορείς επίσης να τον κάψεις, ας πούμε. Μπορείς να του σπάσεις το μαγαζί, όπως έγινε τη νύχτα των κρυστάλλων. Επί Χίτλερ…»
Πρόεδρος: «Κάνετε κάτι παραλληλισμούς οι οποίοι είναι επιεικώς αστείοι».
Μάρτυρας: «Δεν τους κάνουμε εμείς».
Πρόεδρος: «Λέτε τώρα «νύχτα των κρυστάλλων» με τον …Πλεύρη».
Μάρτυρας: «Ναι. Νύχτα των κρυστάλλων την οποία επικροτεί ο κύριος Πλεύρης».
Πρόεδρος: «Ε! είναι δηλαδή να τρελλαινόμαστε! Εκεί είχε μεγάλη υποδομή κυρία. Ήταν οργάνωση».
Εισαγγελέας: «Είχε το κράτος».
Μάρτυρας: «Μα θα αφήσουμε να γίνει μεγάλη υποδομή; Δεν μπορώ να το καταλάβω».
Πρόεδρος: «Δεν είπα να αφήσετε. Ούτε το τι πρέπει το λέμε εμείς. Εμείς ελέγχουμε αυτά για τα οποία κατηγορείται».

Κάποια στιγμή αναλαμβάνει ο εισαγγελέας την εξέταση της Ρ. Κούτελου
Εισαγγελέας: «Δηλαδή δεν αναγνωρίζουμε στον κ Πλεύρη το δικαίωμα να είναι συγγραφέας. Έστω συγγραφέας γράφοντας λανθασμένα πράγματα».
Μάρτυρας: «Συγγραφέας μπορεί να είναι και λανθασμένα πράγματα μπορεί να γράφει αλλά όχι κηρύγματα μίσους και βίας από πρόθεση».
Εισαγγελέας: «Μα πως προκύπτει η πρόθεσίς του αυτή;»
Μάρτυρας: «Προκύπτει από τα ίδια του τα γραφόμενα».
Εισαγγελέας: «Επειδή είναι λιγάκι ζωηρός στην πένα;»
Μάρτυρας: «Δεν μπορεί να είσαι λιγάκι ζωηρός στην πένα όταν λες ότι «δυστυχώς οι ναζί διάλεξαν να μετακινήσουν τους εβραίους από την Ευρώπη ενώ κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να τους θανατώσουν γιατί αυτή είναι η συμπεριφορά σε αυτούς που επιθυμούν την παγκόσμια κυριαρχία». Αυτό κατά τη γνώμη μου δεν είναι να είσαι «ζωηρός». Όπως δεν είναι να είσαι ζωηρός όταν λες ότι «υποτιθέμενα πήγανε σε φούρνους» και «υποτιθέμενα πήγανε σε θαλάμους αερίων».
Εισαγγελέας: «Γιατί; Αυτά τα γεγονότα τα αμφισβητεί. Δεν είναι δικαίωμά του;»
Μάρτυρας: «Δεν είναι δικαίωμά του να αμφισβητεί αυτά τα γεγονότα».
Στη συνέχεια η Μάρτυρας επικαλείται τον αντιρατσιστικό νόμο για να πει στον εισαγγελέα ότι δεν επιτρέπεται τέτοιου είδους προπαγάνδα. Ο εισαγγελέας αντιτείνει ότι ο αντιρατσιστικός στην Ελλάδα έγινε για να προστατέψει τους τσιγγάνους και όχι τους εβραίους και ότι για τους Εβραίους δεν υπήρξε ποτέ κίνδυνος στην Ελλάδα γιατί οι έλληνες αγαπούσαν τους εβραίους και τους προστάτεψαν στον πόλεμο.
Εισαγγελέας: «Αν οι Γερμανοί έχουν ενοχές και καταδικάζουν αυτούς που αμφισβητούν το Ολοκαύτωμα εμείς η Ελλάδα δεν έχουμε, γιατί εδώ στην Ελλάδα τους Εβραίους τους υποστηρίξαμε και τους αγαπούσαμε».
Μάρτυρας: «Εγώ σας λέω αυτά που ξέρω».
Εισαγγελέας: «Εσείς αυτά που ξέρετε, αυτά που θέλετε λέτε. Μόνο ο Πλεύρης να μην πει τίποτα, να του κόψουμε το κεφάλι σύριζα».
Μάρτυρας: «Αυτά που λέει ο Πλεύρης δεν είναι απόψεις. Γι αυτό έγινε ο νόμος 927/79»
Εισαγγελέας (Τη διακόπτει): «Λέει ότι δεν έγινε το Ολοκαύτωμα. Έτσι λέει».
Μάρτυρας: «Το ότι δεν έγινε το Ολοκαύτωμα είναι σήμερα η αιτιολογική βάση όλων των ναζιστών, όλων των ρατσιστών για να υπερασπίζουν τη ρατσιστική βία: Λένε ότι αυτή η βία δεν έχει ολέθρια αποτελέσματα. (Λένε): Γιατί να μην είμαστε ρατσιστές; Γιατί να μην κάνουμε βία; Σιγά το Ολοκαύτωμα! Πιστεύετε στα παραμύθια; Σιγά ο Β παγκόμσιος πόλεμος! Σιγά..»
Εισαγγελέας: «Για τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο έχουν γραφτεί βιβλία τα οποία και μεταξύ τους είναι αντιφατικά».
Και λίγο παρακάτω.
Εισαγγελέας: «...ο κος Πλεύρης μπορεί να έχει τα τα χ,ψ ερεθίσματα, τις χ,ψ απόψεις. Μπορούμε να διαφωνούμε εμείς οι άλλοι. Όλη η ανθρωπότητα θέλετε; Σύμπασα; Θέλετε να είναι ο μόνος στην Ευρώπη ο οποίος έχει αυτές τις απόψεις; Δεν του έχουμε το δικαίωμα να διαφοροποιείται;»
Μάρτυρας: «Δεν του έχουμε το δικαίωμα…»
Εισαγγελέας (τη διακόπτει): «Εδώ κυκλοφορεί ο κάθε ανώμαλος και ο κάθε τοξικομανής και βγαίνουνε όλοι οι θολοκουλτουριάρηδες και οι προοδευτικοί και λένε το εξής: «Α, το δικαίωμα στην διαφορετικότητα. Ά, το δικαίωμα στην έκφραση». Και όλοι λέμε: Ωραία και καλά.. Τώρα αυτή τη στιγμή…»
Το δικαστήριο αυτό δεν ολοκλήρωσε την διαδικασία επικαλούμενο τεχνικά κωλύματα των δικαστών. Η δίκη θα γίνει με νέα σύνθεση στις 3 του Δεκέμβρη. Όμως αυτή η έδρα –με εξαίρεση έναν δικαστή που συμπεριφέρθηκε διαφορετικά- έστειλε ένα μήνυμα στη χώρα ότι κάτι πολύ μαύρο ψήνεται στα έγκατα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Για την Αντιναζιστική Πρωτοβουλία δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι καμία έδρα δεν θα τολμούσε να κάνει τέτοιου είδους τοποθετήσεις και να παραβιάσει με επαίσχυντο τρόπο στοιχειώδεις κανόνες μίας δίκαιης δικαστικής διαδικασίας, αν δεν στηριζόταν στην εκκωφαντική σιωπή και σκανδαλώδη απουσία από αυτή τη δίκη, όχι μόνο όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων, και ιδιαίτερα αυτών που θέλουν να αποκαλούνται αριστερά, αλλά και τη σιωπή και απουσία όλης της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (πλην της ΟΑΚΚΕ) και όλων των ομάδων αντιεξουσιαστών και αναρχικών (πλην του Τέρμιναλ 119). Τα ΜΜΕ ακολούθησαν την ίδια στάση της σιωπής, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία καταγγέλλει αυτή τη σιωπή και αυτή την απουσία που έκανε τελικά δυνατή την είσοδο στη Βουλή του ΛΑΟΣ δηλαδή των υπερασπιστών ενός ανοιχτού αντισημίτη και υμνητή του Χίτλερ, και επιμένει στο κάλεσμα της στα κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, στους αντιεξουσιαστές και τους αναρχικούς να πάρουν καθαρή και ανοιχτή θέση για τη δίκη αυτή.
Η ΑΠ καλεί όλους τους αντιφασίστες και τους δημοκράτες να έρθουν στη νέα δίκη στις 3 του Δεκέμβρη στο Β΄ Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων, για να υπερασπιστούν τη δημοκρατία σ' αυτόν τον τόπο και να απαιτήσουν την παραδειγματική τιμωρία του ναζιστή Κ. Πλεύρη και των συγκατηγορούμενων του Δ. Ζαφειρόπουλου, Θ. Χατζηγώγου και Μ. Γεωργιλά του «Ελεύθερου Κόσμου».